Buy Paper Help from Trusted and Helpful University Paper Writing Assistance
Naalala ko ang aming bisitang dayuhan sa bahay, isang matalik na kaibigan ng aking tiyahin sa Australia at very first time niya noong pumunta ng Pilipinas upang mamasyal, at syempre upang makatagpo ng isang magandang dalagang mapapangasawa niya.
1st time niyang maligo sa aming banyo at first time niya ring makakita ng ordinaryong gripong pinipihit upang umandar. Pindot siya ng pindot ngunit walang tubig na lumalabas. Pinukpok pa niya ngunit wala pa rin. Ayaw siguro niyang pahalata kaya’t kunwari’y nagbago ang isip niya’t hindi na lang siya maliligo na kung tutuusin nama’y rinig hanggang taas ang pagpupukpok niya sa gripo.
Dinala rin siya ng aking kapatid sa isang mumurahing beerhouse. Papunta pa lang ay pumara sila ng traysikel na masasakyan.
Isang double-seater na traysikel na di tulad sa Maynila, meron itong upuan sa likod at kayang sumakay ng anim na tao, pwera sa driver. Ang traysikel na pinara nila eh nagkataong may isang pasaherong dalaga na nakasakay sa harapan kaya’t ang sabi ng kapatid ko sa bisitang dayuhan ay “You go trip at the back” habang ang kapatid ko naman eh nag back again-trip sa likod ng driver. Hindi siguro naintindihan ng dayuhang bisita at umakyat sa likuran ng traysikel upang sumabit sa hawakan sa labas. Nagmukha siyang bagahe at para akong mapapaihi sa kakatawa ng ikwento ito ng aking kapatid dahil sino ba namang tanga ang sasabit sa likod ng traysikel kung nakita naman niyang may possibly upuan para sa pasahero sa likod?So noong sila’y nakarating na sa beerhouse, umupo sila’t umorder ng inumin at nilagang mani sa isang batang naglalako sapagkat gusto uncooked nitong bisitang kumain ng mani.
Ngunit nagtaka ang aking kapatid na kung bakit sa tinagal-tagal na ng kakakain nila ng mani ay wala pa ring basurang bao ng mani itong bisita habang ang kapatid ko naman ay might bulubunduking tumpok ng bao ng mani sa kanyang harapan. help with a paper Yun pala ay kinakain nitong bisita na buo pa ang nilagang mani at hindi pa nababalatan. Kaya pala daw ang sama ng lasa at masyadong crunchy. Ewan ko ba kung bakit hindi man lang niya naisip balatan o magtanong person lang kung paano ito kinakain.
What is considered an investigation essay?
Anong nakuha niya? Hayun, sumama ang tiyan kinabukasan.
Noong umuwi naman ang aking ina mula Japan upang mamasko kasama ang pamilya, marami siyang dalang mga pasalubong, kabilang na ang mga pambahay na tsinelas. Enthusiastic ang aking lola makakuha ng tsinelas kaya’t ang sabi niya sa mama kong nagpapahinga ay pipili na daw siya sa kwarto ng tsinelas upang hindi na reject o pinagpilian ang makuha niya. Paglabas niya eh meron siyang suot-suot na itim na tsinelas sa kanyang kanang paa. Minomodel model pa nga niya sa harapan namin. Yun daw ang napili niya dahil napakalambot at hindi dumihin pero hindi daw niya makita ang kapares.
Nung tinitigan ko ay napatawa ako dahil maliit na bag pala ng digital camera ang suot-suot ni lola sa kanyang paa. Lahat naman ng bagay eh may perhaps very first time o unang pagkakataon. Minsan nakakatawa ang mga karanasan, minsan nama’y nakakainis.
Ngunit marami sa atin na sa halip ay magpatulong o magtanong kung paano ginagawa ang isang bagay eh lulunukin na lamang ang satisfaction at magkukunwaring sanay habang nagdadasal na sana’y tama ang ginagawa niya upang hindi mapahiya o umulit sa umpisa. Tulad ko noon na tinuruang sumakay ng tren ng aking ina mula Shibuya pauwi sa bahay namin noon sa Ishikawa-dai. Syempre ayokong mapahiya sa aking bunsong kapatid at nagmarunong kaysa magtanong. Nakarating nga naman kami sa bahay ngunit madilim na at hindi ako tinantanan ng sisi ng aking kapatid, lalo na nung malamang lumamig na ang aming hapunan. Nag-exam ang mga 254 na nurses mula sa Indonesia at Pilipinas sa national nursing exam ng Japan. Tatlo lang daw ang nakapasa.